Aslında "yemek savaşı" demek yanlış olur. Çünkü "yememek" için bir direnç yok ortada. Olay zaten buradan çıkıyor "yemek" için savaş veriyoruz. Ben yedirmeyeceğim kendi yiyecekmiş, daha kaşığın sapı ile ucunu ayırt etmeden nasıl yiyeceksin aa oğlum. Tabi bu durumda ortalık savaş alanına dönüyor her yer havuç patates ikilisinin yanına eklenmiş diğer sebzelerin parke üzerine yapışması ile son buluyor.
Tabi bende her yemek sonrası üzerimi değiştirmek zorunda kalıyorum. Çünkü o kaşık ağzın yolunu direkt tam bulamayarak etrafa sebze fırlatıyor.Haa kaşığı vermeyince de eli ile yemeye çalışıyor.
 |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder