AŞKSIN SEN

AŞKSIN SEN

25 Kasım 2014 Salı

UZUN BİR ARADAN SONRA BİR YANIMIZ NOKSAN ŞEKİLDE YİNE YENİDEN


Bloga baktığımda ne kadar uzun bir süre geçtiğini gördüm ama sevgili babam Kuzey'in dedesi artık aramızda yok ve bu nedenle bir yanımız noksan öksüz kalmış bir şekildeyken elim bir türlü gitmedi.

TARİH 30.05.2013 VE ARTIK BİR EKSİĞİZ.

Hayat denilen yol bir tuhaf, düzgün adımlarla ilerlerken bazen gerçekler tokat gibi vuruyor yüzünüze... ölüm gerçeği....herkesin başına gelen şeyler sanki hiç sizin başınıza gelmeyecek gibi, sevdikleriniz hep yanınızda olacak gibi, ama işte öğle değil. 

04.05.2013 tarihinde Kuzey'in hep birlikte doğum gününü kutlamışken ertesi gün babamın merdivenlerden düşme haberini aldım. Hani dedim ya insan hayat hep devam edecek sanıyor bu nedenle doğum günü sonrası kapıda öpmek isteyen babamı, " .. baba yarın yanına geleceğim neyse sonra öperim...demiştim"... Ama bir daha babamı ayakta dimdik dururken öpemeyeceğimi bilsem ah bilsem ....  bu düşme ve bizim için en korkutucu şeydi çünkü babam kan sulandırıcı kullanıyordu ve en tehlikeli durum yaşanmıştı, o hastane yolunu nasıl gittiğimi bilmiyorum ve o gün aslında ayrılış çanları çaldığını anlamıştım ama kimseye ifade edememiştim, çünkü daha öncede hastaneye kaldırılan babam için ilk defa bu kadar acı ince biz sızı içime çökmüştü, ve kan bankası ile görüşmeye gittiğimde ne yapacağım Allahım onu kaybedersem diye gizlice bağırmıştım . Bir yandan acı varken bir yandan güçlü durmaya çalışmak aslında hayatın en büyük ironisiymiş ve insanların bir durum karşısında sadece görünen yüze inanmaları içinde taşınan kalbin acısını hissetmemeleri ise duyarsızlığın bir simgesiymiş.

Önce  bacakta kırık haberi sonra beyin kanaması haberi... ilk başta fiziksel becerileri anlamında  iyi görünen babacığım, kanamanın verdiği etki ile konuşamaz oldu doktorlara göre hatırlayamaz oldu ama hastane de akşamları dinlettiğim lazca şarkıları ve kuzeyin videolarını hatırlıyordu .... ona sevdiği kitapları okumaya ve sevdiği dizi filmini izletmeye devam ettim ve ettikçe aslında hatırladığını ama dillendirmediğini anladım.Ancak ameliyatın olacağı günün bir önceki günü yine Kuzey'in videosunu izletirken eliyle hayır işareti yapıp gözleri dolu bir şekilde  kafasını çevirdiğinde "vazgeçtiğini " anlamıştım .

Ama hayat, bazı şeyleri anladığınız halde adını koymak istemediğiniz bir oyun ...

Artık beyin kanaması durmuş ve zamanla hasarın düzeleceği söylenmişti. Ancak bir sorun daha vardı bacak ameliyatı,  herkesin koktuğu başına gelirmiş ya ameliyattan korkan bunun için guatr ameliyatını erteleyen babam ameliyata girecek ve bir daha çıkamayacaktı.....ve bize belirtilen saatten daha erken ameliyata alınması nedeniyle o giriş "a"nını da kaçırmış olacaktım...

Yol göstericim, akıl hocam  artık yoktu ve oğluma yol göstereceğini inandığım dedesi yoktu artık....





Işıklar içinde yat...güzel yürekli insan

....ve 18 ay geçti üzerinden, dinmiyormuş aksine daha da artıyormuş burun sızısı..kalbin ağırlığı

...devam ediyormu hayat evet ediyor ama bir garip; eksik, mahzun ve biraz hüzünlü... hani kahkaha attığınız anda bir şey olur da kalırsınız ya aynen öyle 

ama blog devam etmeli oğlum okumalı ...


İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

Related Posts with Thumbnails